Rennen
Een aanhoudende verbazingin het zwembad:ouders die hun kinderen‘niet rennen’toeroepen.
Een aanhoudende verbazingin het zwembad:ouders die hun kinderen‘niet rennen’toeroepen.
Ze onderbreekt haar verhaalmet een ‘moment’,kijkt de groep ronden besluit dan datze kan doen wat ze wil doen:haar rok optillenom te checken ofdat wat ze voeldeook daadwerkelijk is gebeurd. Haar niet-alledaagse handelingvoorziet ze uiteraard van uitleg.“Hoe is het toch mogelijk?Ik sta hier in alle rusteen verhaal te vertellen,bemerk iets van activiteitonder mijn roken jawel,een gat …
Mijn moeder is een praktisch typeén houdt niet van tijdverspilling.Ze naait dus altijd lusjesaan alle hoeken vannieuwe theedoeken en keukendoeken.
De collega tegenover mij,een stevige tante,werkt altijd verderaan haar berekeningenterwijl ze haar boterhammen opeet.
Na wederzijdse begroetingvraagt de vrouw:“Zijn broeken met wijde pijpenweer in de mode?Dat wist ik niet.”“Ik heb geen idee.De broek hangt in mijn kast.Als het weer is voor deze broek,dan trek ik ‘m aan.”
Vijf dochters.Vijf meiden die,zodra ze de leeftijd hebbendat ze denken ermet verstand van zakenover mee te kunnen praten,de kledingkeuze van hun moederbecommentariëren.
Ze treft twee zussen in de halvan de verzorgingsflatwaar haar moeder woont.“We hebben keukenrol gekochtvoor mama,die was op.”“Echt niet,ik doe de boodschappen,alles is uit voorraad leverbaar,ook keukenrollen.”“We konden niks vinden.”“Hoe klein moet mama wonenvoordat jullie überhauptiets kunnen vinden?”
Hij zegt:“Je weet toch wel datmannen niet kunnen zoeken.”Zij zegt:“Dat weet ik niet.Ik weet een heleboel nietover mannen.Ik heb geen broersen daardoor een achterstandwaar ikmijn leven langal tegen vechten die iknooit meerinloop.Terug naar het onderwerp.Mijn moeder bleef zichjaar in jaar uitverbazenover het onvermogenvan haar dochtersom ook maar iets te kunnen vinden.De verklaring van mijn moeder …