Gedichten van Marianne Nan

I

Student over de vloer.
Hij blijkt het spraakzame type.
Terwijl hij met haar computer bezig is,
kwebbelt hij over van alles
wat hem bezighoudt.
Door de woorden
“Nou, en als ik me kut voel, …”,
kijkt ze op van haar werk.
Ze laat hem zijn zin afmaken,
onderbreekt hem dan met:
“Jason, ik voel me nooit kut.”
“Wat goed van u.”
Ze kijkt hem indringend aan.
Tijd tikt weg,
dan zegt hij:
“Sorry.”
“Ik kies altijd voor het woord dat 
duidelijk aangeeft 
wat er met mij aan de hand is.
Ik kan me bijvoorbeeld beroerd voelen, 
of belazerd, of gammel, lamlendig,
misselijk, moe, afgepeigerd,
uitgewoond, gekwetst, verdrietig. 
Los daarvan,
neem van mij aan
dat er nog steeds werkplekken zijn
waar kut geen onderdeel is
van de omgangstaal.”