Gebak
Ze heeft haar buurjongen,inmiddels al jareneen volwassen man,een tijd niet gezienen dus vraagt zewat er is gebeurdals ze elkaar weertegen het lijf lopen.
Ze heeft haar buurjongen,inmiddels al jareneen volwassen man,een tijd niet gezienen dus vraagt zewat er is gebeurdals ze elkaar weertegen het lijf lopen.
Ze heeft al haar hele leven lastvan vlammende krampenin haar kuiten.Onregelmatig terugkerend.
Ze laat hem haar nieuwste aanwinst zien,op de kop getiktin een kringloopwinkel.
In een winkel die ze bij voorkeurvoorbijlooptomdat de hoeveelheid rotzooidie er wordt verkochthaar voorstellingsvermogente boven gaat.
Een aanhoudende verbazingin het zwembad:ouders die hun kinderen‘niet rennen’toeroepen.
“Moment.”Ze kijkt de groep ronden besluit dan datze kan doen wat ze wil doen:haar rok optillenom te checken ofdat wat ze voeldedaadwerkelijk is gebeurd. Haar niet-alledaagse handelingkrijgt een toelichting.“Hoe is het toch mogelijk?Ik sta hier in alle rusteen verhaal te vertellen,bemerk iets van activiteitonder mijn roken jawel,een gat met een ladder.”
Mijn moeder is een praktisch typeén houdt niet van tijdverspilling.Ze naait dus altijd lusjesaan alle hoeken vannieuwe theedoeken en keukendoeken.
De collega tegenover mij,een stevige tante,werkt altijd verderaan haar berekeningenterwijl ze haar boterhammen opeet.