Een huisdier is overleden.
De buurman brengt haar
naar het dierencrematorium.
Op het afgesproken tijdstip
staat zij bij hem op de stoep.
De buurman roept dat hij eraan komt,
hij zoekt zijn mobiele telefoon
voor de route.”
“Niet nodig, ik weet de weg.”
“Toch wil ik mijn telefoon mee,
voor de zekerheid.”
“Echt niet nodig,
ik ben er al eerder geweest.”
Eenmaal in de auto vraagt zij:
“Hoe deed je dat vroeger,
zonder tomtom of mobiele telefoon?”
“Ik verdwaalde altijd.”
Mannen die toegeven dat
ze verdwalen
zonder routebeschrijving?
Die geeft zij
een plusje
achter hun naam.
P.S.
Een paar dagen later,
nadat de mist van verdriet
is opgetrokken,
vraagt zij de buurman:
“Het Boek van de Weg?”
“Je kunt me net zo goed een
Koran in het Arabisch geven.”
Griep