Ze wonen in hetzelfde huis,
nog niet samen.
Samen een wasmachine:
praktisch.
Als de wasmachine is geïnstalleerd,
vraagt zij:
“Wasmachientje, wil je een was voor me doen?”
Na afloop van de wasbeurt volgt een
“Wasmachientje dank je wel.”
Hij hoort het lachend aan.
Een paar dagen later
vangt hij weer een
“wasmachientje dank je wel” op
en zegt:
“Als je maar niet denkt
dat ik dat ga zeggen.”
“Dat begrijp ik.
En dat hoeft ook niet.
Ik wil niet dat je de was doet,
want je bent hartstikke kleurenblind.”
In de loop van de jaren is zij de vraag
‘Wasmachientje, wil je een was voor me doen?’
weleens vergeten.
Het ‘wasmachientje dank je wel’ nooit.
Het resultaat?
Een wasmachine die al
33 jaar meegaat.
P.S. Na 36 jaar en 10 maanden
vond mijn wasmachine
dat ze genoeg had gewassen.
