“Hoe heet je ook alweer?”
Hij ontploft bijna.
“Wat nou?
Ik heb het je toch uitgelegd.
De drie manieren
van mijn moeder
om me te roepen:
1. mijn naam
2. het rijtje af –
dat duurde altijd ‘even’,
ik ben namelijk de vierde
of
3. de vraag:
hoe heet je ook alweer?
Een normale vraag hoor,
Nannen geven elkaar altijd antwoord.
Op stap met een zus
zei ik een keer
aan het einde
van de avond:
Weet je wat wij gaan doen?
We gaan mijn naam
weer eens oefenen.
Heb jij een idee
hoe vaak jij vanavond
aan mij hebt gevraagd
hoe ik ook alweer heet?
Dus:
Als ik die vraag
aan jou
durf te stellen,
dan betekent dat
dat ik me
compleet
op mijn gemak
voel bij jou.”
