“Hoe heet je ook alweer?”
Hij ontploft bijna.
“Wat nou?
Ik heb het je toch uitgelegd.
De drie manieren
van mijn moeder
om me te roepen:
1. mijn naam
2. het rijtje af –
dat duurde altijd ‘even’,
ik ben namelijk de vierde
of
3. de vraag:
hoe heet je ook alweer?
Een normale vraag hoor,
Nannen geven elkaar altijd antwoord.
Op stap met een zus
zei ik een keer
aan het einde van de avond:
Weet je wat wij gaan doen?
We gaan mijn naam
weer eens oefenen.
Heb jij een idee
hoe vaak jij vanavond
aan mij hebt gevraagd
hoe ik ook alweer heet?
Dus
als jij niet
met deze vraag kunt omgaan,
dan heeft onze vriendschap
geen toekomst.”
