I
Ze trekt haar baantjes.
Als ze even uitrust
vraagt hij:
“hoe oud ben jij?”
“28.”
“28, mmm, ik ben 73,
en toch kan ik het
niet uitstaan
dat jij me voorbij zwemt
omdat ik een man ben
en jij een vrouw.
Erg, hè?”
Ze beaamt dat.
Voordat ze afzet
voor de volgende serie
van tien baantjes
zegt ze:
“Sterkte, meneer,
ik zwem u vast
weer een aantal keer voorbij.”
II
Ze is 50+
en trekt nog steeds haar baantjes.
Of er iets is veranderd?
Zeker.
De plus-mannen maakt het niets uit
dat zij sneller zwemt.
De jonkies, jongens en mannen,
die hebben er een probleem mee,
maken er een punt van,
doen hun uiterste best
haar bij te houden
of in te halen.
Zij denkt elke keer:
met zo’n zwemtechniek
lukt dat nooit,
ga je lesgeld maar terughalen.
Toch ook een vermelding waard:
dwangmatig baantjes tellen
heeft ze gelukkig afgeleerd.
Lamellen