Haar vader is 85 als hij verhuist.
Hij is ‘licht ontvlambaar’,
dus fietst zij ’s morgens vroeg
voor het laatst naar haar ouderlijk huis,
‘just in case’.
De verhuizer zegt tegen haar vader:
“U gaat op die stoel zitten.
Die heb ik zo neergezet
dat u alles goed
in de gaten kunt houden.
Zodra u ziet
dat er iets misgaat,
grijpt u in.
Afgesproken?”
“Afgesproken.”
De verhuizer doet zijn werk
en houdt contact met haar vader.
“Gaat het goed met u?”
en
“Verloopt de verhuizing naar uw zin?”
of
“Hebt u nog tips voor ons?”
Goud waard,
zo’n verhuizer.
Hulpmiddel