Verhuizer

Haar vader is 85 als hij verhuist.
Hij is ‘licht ontvlambaar’,
dus fietst zij ’s morgens vroeg
voor het laatst naar haar ouderlijk huis.

“Meneer Nan,
U gaat op deze stoel zitten.
Die heb ik zo neergezet
dat u alles goed
in de gaten kunt houden.
Zodra u ziet
dat er iets misgaat,
grijpt u in.
Afgesproken?”
“Afgesproken.”

Goud waard,
zo’n verhuizer.