Een verhaal in wording,
haar vader en moeder
nemen ‘de opening’ op zich.
Haar regisseur doet
een paar voorstellen
ter verbetering.
“Waarom twijfel je?”
“Nou, zo was het niet.”
“Marianne, je maakt theater.”
Een paar jaar later.
Vraag haar niet waar
in het verhaal
realiteit in fantasie verandert
en weer naar
de werkelijkheid terugkeert.
Ze heeft echt
geen flauw idee.
