Ze weet niet beter.
Het is gewoon zo.
De tantes zitten
altijd
aan haar haar.
Eenmaal een grote meid
geeft ze nooit* toestemming
aan vrouwen die haar krullen
willen voelen.
“Sorry, mijn tantes
hebben dit voor je verpest.”
Een veertiger is ze,
als ze in de foyer van een theater
met een aantal mannen
staat te kletsen
met wie ze
voor aanvang
van de voorstelling
heeft kennisgemaakt.
Ineens schrikt ze
van een hand
vlak bij haar hoofd.
Ze doet snel
een stap naar
achteren.
De ravage is enorm,
maar hij heeft
niet
aan haar haar
gezeten.
*uitzonderingen bevestigen de regel
