Ze komt uit een Sinterklaasgezin,
en dus zet ze haar schoen
op de dag dat de Sint in Nederland aankomt.
Een week later probeert ze het weer.
Ze heeft verteld dat ze
als kind altijd haar schoen mocht zetten
op de zaterdagen dat de Sint in het land was.
“Nou vooruit,” zegt de man.
Hij heeft één voorwaarde:
de Sint wil een liedje wil horen.
Geen liedje, geen cadeautje.
Een traditie is geboren.
Zo lang zij samen zijn
wordt
samen zingen bij de schoorsteen
altijd beloond.