De schaar heeft
in huize Nan
een vaste plek.
“En wee je gebeente
als je hem daar
na gebruik
niet teruglegt.
Dan zwaait er wat.”
Wat er zwaait?
Ze erft de schaar
uit haar ouderlijk huis
en geeft de schaar,
naar goed voorbeeld,
een vaste plek.
Hoe ze ook haar best doet:
het zwaait,
heel vaak.
