In een kroeg.
“Ik lees op de bierkaart
dat jullie Leffe hebben.
Dus geen Affligem?”
“Dat klopt.”
“Leffe is gemaakt met mais,
mijn lijf kan dat niet aan.
Mijn darmen gaan enorm
rommelen van mais.”
“Ik geloof er niets van
dat er mais in Leffe zit,”
zegt de serveerster.
“Gewoon het etiket
op het flesje lezen, … .”
(… Ze heeft de neiging
‘meisje’ toe te voegen
aan de laatste zin.
Ze doet dat niet,
schat in dat de kans
op ontploffing
bij de vrouw reëel is.)
