Ze geniet van de warmte van de zon
op haar lichaam.
Haar rust wordt verstoord
als de vakantieliefde naast haar
verwoed in zijn rugzak zoekt.
“Wat is er ineens?”
“Ik kan de titel van dit nummer
niet bedenken.
Ik zoek mijn telefoon,
even shazammen.”
Ze richt zich op,
luistert en
geeft titel en artiest.
Twee punten.
De situatie herhaalt zich.
Als zij tien punten heeft
en hij nog steeds nul,
staat hij op,
de telefoon in zijn hand.
“Wat ga je doen?”
“Onder de box zitten.
Het zal me toch een keer lukken
dat ik sneller ben.”
Voordat ze het hem kan naroepen,
heeft hij het zelf al bedacht:
“Ik snap heus wel dat ik met shazam
geen punten verdien, hoor.”
Een paar uur later vraagt ze:
“Waar ben jij opgegroeid?
Die muziekkennis van jou,
ik ben maar twee jaar ouder,
geen twintig.”
